Max Richter - The Blue Notebooks (2004)

Wydany w 2004 roku The Blue Notebooks jest albumem niezwykłym. Tradycje muzyki minimalistycznej w świeżej formie sprawiają, że płyta jest jednym z najciekawszych wydawnictw ostatnich lat. Prosty materiał melodyczny, silne akcentowanie struktur rytmicznych i jasność harmonii sprawiają, że The Blue Notebooks słucha się wyśmienicie. Album jest wolny i melancholijny, ale nie przygnębiający. Raczej sentymentalny niż smutny. Niektóre utwory poprzedzone są czytanymi cytatami z literatury czy poezji, co dodatkowo dodaje uroku całości. Nie jest to absolutnie pretensjonalne, ale po prostu jest i wydaje się jakby być musiało. Przyjemne, kojące dźwięki dla niektórych mogą wydać się mało charakterystyczne, ale okazuje się, że z każdym przesłuchaniem płyta staje się coraz bardziej charakterystyczna. Delikatność to zaleta, a powtarzalność pewnych struktur to oczywista cecha muzyki minimalistycznej, której Max Richter jest doskonałym przedstawicielem. Dźwięki są ciepłe, kojące i idealnie nadają się na środek bezsennej nocy. Zarówno jako cel (słuchanie tylko tej płyty), jak i środek (jako tło do innych czynności) album The Blue Notebooks sprawdza się idealnie.

Moja ocena 4.5/5

Gatunek Classical (minimalizm, ambient?)

Długość 40:29

1 The Blue Notebooks
2 On the Nature of Daylight
3 Horizon Variations
4 Shadow Journal 8:22
5 Iconography
6 Vladimir's Blues
7 Arboretum
8 Old Song
9 Organum
10 The Trees
11 Written on the Sky